نهال اقاقیا

درخت اقاقیا:

نهالستان/

درخت اقاقیا درختی میباشد با گل های زیبا از خانواده ی fabaceae که برگهای آن در بهار بسیار زیبا به رنگ سبز جالبی بیرون می آید. بومی امریکای شمالی است ولی در تمام نواحی اروپا و اسیا انتشار دارد. در ایران نیز عملا در تمام مناطق ایران میروید اصولا لغت اقاقیا که ظاهرا از acaia فرانسوی گرفته شده در فارسی مورد استعمال متفاوتی با عربی و با لاتین آن دارد .

از نظر علمی اصولا آکاسیا به گونه های مختلفی درخت یا درختچه هایی گفته میشود که در سنگال و صحرای غربی و مناطق استوایی آفریقا و همچنین در جنوب ایران می روید و به فارسی به آنها آکاسیای غربی میگویند و از آنها صمغ عربی گرفته میشود.

در کتب طب سنتی واژه اقاقیا برای عصاره غلاف سبز دانه های آکاسیایی غربی به کار برده میشود؛ اما در فارسی اقاقیا به درختی گفته میشود که در اغلب مناطق انتشار دارد و در حقیقت آکاسیای کاذب می باشد که شرح آن در این مطلب آمده است.

درخت اقاقیا از جمله درختان مقاومی است که به منظور زیبا سازی فضای سبز و کنترل فرسایش خاک و احیای اراضی کشت می شود و میتواند مشکل کمبود نیتروژن خاک را نیز مرتفع نماید. بلندی آن 10تا27متر میباشد خاردار می باشد،برگ ها منتاوب و دیر خزان متشکل از برگچه های کوچک متقابل شانه ای فرد،بیضی شکل که سطح زیر آن خاکستری و روی آن سبز تیره میباشد شاخه های جوان آن شکننده،گل های آن که از 4تا6 سالگی شروع و ظاهر میشود معمولا هر ساله در اواخر اردیبهشت ماه(در مناطق معتدل)بیرون می آید.

رنگ آنها سفید خوشه ای است و این گلها بسیار مرتب می باشد. میوه آن غلافی به رنگ قهوه ای است به طول حدود 8سانتی متر و عرض1سانتی متر که در آن 12تا15 دانه گردپهن نازک قرار دارد و اغلب در آبان ماه میرسد.