نهال تبریزی (نهالستان جلیلی)

نهال تبریزی:

نهالستان / نهال تبریزی

نهال تبریزی با نام علمی Populus درختی ست از خانواده ی بیدها و بومی مناطق اروپا، جنوب غرب و مرکز آسیا و شمال غرب آفریقا که با نام های شالک و صنوبر لمباردی شناخته میشود.

ارتفاع این درخت از 12 تا 27 متر است.

قطر تاج پوششی آن 3 تا 8 متر و قطر تنه آن نیز 1.5 متر است.

برگ های بزرگ این درخت روی تنه اصلی و ساقه های قوی و برگ های کوچک روی ساقه های جانبی گیاه رشد میکنند.

طول این برگ ها 5 تا 9 سانتیمتر و پهنای آن نیز 2 تا 8 سانتیمتر است.

رنگ این برگ ها سبز روشن و براق است و در پاییز قبل از ریزش به رنگ زرد پررنگ تبدیل میشوند.

درخت تبریزی دارای ریشه‌هایی بسیار قوی و نفوذگر است.

اگر این درختان نزدیک به هم کاشته شوند، می توانند به عنوان بادشکن مورد استفاده قرار بگیرند و از طرفی نباید نزدیک به ساختمان‌ها و لوله‌ها کاشته شوند.

کاشت و نگهداری نهال تبریزی:

گل های نر و ماده صنوبر، هر یک بر روی درختان جداگانه ای قرار دارند.

به همین دلیل است که گفته می شود گونه های صنوبر دو پایه هستند.

خاک های تقریبا عمیق، برای رشد این درخت مناسب است.

این درخت در مکان هایی که خاک قلیایی دارند، رشد خوبی ندارد و از طرفی خاک های آهکی موجب از بین رفتن این گیاه میشود.

درختان صنوبر در مکان هایی آفتابی یا نیمه سایه رشد می کنند.

نور کم محیط باعث ایجاد اختلال در رشد و افزایش بیماری های قارچی می شود.

درختان تبریزی در مقابل خشکی مقاوم هستند اما هفته ای یک مرتبه آبیاری، به سلامت بیشتری این درخت کمک شایانی میکند.

آبیاری بیش از اندازه باعث عدم رشد، کوتاهی قامت و ریزش زود هنگام برگ های صنوبر در اواخر فصل تابستان می شود.

این گیاه علاقه زیادی به آب های روان، جاری، خنک و سرشار از اکسیژن دارد.