نهال کبوده

توسط
در نهالستان

نهال کبوده یا سپیدار:

نهالستان
درخت کبوده اغلب در مناطق خشک و نیمه خشک در حاشیه رودها و مسیرهای آبیاری کاشته می شود و در مناطق سردسیری و معتدله هم کاشت آن ها رایج است. سپیدار به نام های مختلفی همچون کبوده، شال، آلاچنار و کلمبور نیز معروف است.

تفاوت سپیدار با تبریزی:

تفاوت اساسی سپیدار با تبریزی ها در تنه صاف، سفید و شیری رنگ آن است که در برخی به صورت شیری متمایل به خاکستری با شکاف های کوچک به شکل چشم در می آید. پشت برگ های این درخت پوشیده از کرک است که معمولا به رنگ سفید دیده میشود.

گونه های درخت کبوده:

کبوده شیرازی:

   این گونه دارای تاج باز و گسترده و شاخه های متعدد است. گستردگی تاج و تعداد شاخه کبوده شیرازی در مقایسه با شالک  کمتر ولی کاملا از گونه های دیگر کبوده متمایز است.

 نهال کبوده بومی:

درخت کبوده بومی دارای تاج بسته و متراکم است و تنه سفید مایل به سبز زیتونی دارد.

تفاوت کبوده بومی با تبریزی :

تفاوت اساسی کبوده بومی با درخت تبریزی علاوه بر شکل  برگ و رنگ تنه در حالت شاخه هاست چرا که شاخه ها کاملا به تنه نمی چسبند در حالی که در تبریزی ها شاخه ها تقریبا چسبیده یا کاملا متمایل به تنه میباشد. هم چنین در تبریزی ها شاخه های پایینی معمولا به طور طبیعی خشک می شوند در حالی که در کبوده بومی این حالت به ندرت دیده می شود.

مشخصات کلی:

کبوده یا صنوبر کویری درختی است پهن برگ، تاج نیمه گسترده با فرم تنه ی خمیده و خزان کننده که شرایط آب و هوایی مناسب ارتفاع آن به ۱۵ متر میرسد. ساقه های قدیمی تر دارای پوسته ضخیم و خشن به رنگ سبز زیتونی، ریشه های پده بسیار گسترده ولی عمق زیادی ندارد. برگ ها به شکل های مختلفی روی یک درخت ظاهر میشود. این گونه دارای طیف گسترده ای است که به طور طبیعی در شمال آفریقا، در خاورمیانه و آسیای میانه تا غرب چین وجود دارد و همچنین در جنگل های پهن برگ، خشک و نیمه گرمسیری تا ارتفاع ۵۰ تا ۱۸۲۰ متر از سطح دریا مشاهده می شود. دمای قابل تحمل آن ۱۵- تا ۵۰+ درجه میباشد. بیشتر از طریق بذر تکثیر می شود.

09122684085

این پست توصیه می شود

نظرات