پرورش انبه

پرورش انبه:

درخت انبه از هزاران سال پیش در شبه جزیره ی هند پرورش داده میشد و بین قرن پنجم و چهارم پیش از میلاد به آسیای شرقی نیز رسید. از سده ی دهم میلادی، انبه توسط اعراب به شرق آفریقا، و سپس به برزیل، کارائیب و مکزیک برده شد.

امروزه یک دوم کل محصولات انبه به کشور هند تعلق دارد. علاوه بر این کشور، انبه در آمریکای شمالی، مرکزی، جنوبی، کارائیب، جنوب و مرکز آفریقا، استرالیا، چین، پاکستان و آسیای جنوب شرقی نیز پرورش داده میشود. این گیاه به آسانی پرورش داده میشود. با وجود این که هند بزرگ ترین تولیدکنندهٔ انبه در جهان است، کمتر از یک درصد از صادرات جهانی را به خود اختصاص می دهد. در سال ۲۰۰۴، تولید جهانی انبه ۲۶٫۳ میلیون تن بود، و به این ترتیب رتبهٔ ششم را در تولیدات جهانی میوه به خود اختصاص داد (پس از موز، انگور، پرتقال، سیب و موز سبز). ۸۹ کشور تولیدکنندهٔ انبه هستند.

نهالستان

کاشت و پرورش انبه:

اولین چیزی که برای پرورش انبه نیاز دارید دانستن این مطلب است، پرورش دانه های انبه کار آسانی نیست. مگر این که بخواهید انبه را در باغ یا به صورت حرفه ای و تخصصی در گلخانه تان پرورش دهید. در واقع، شما هرگز نمی توانید از همه دانه های جوانه زده ی انبه، انبه برداشت کنید. این مسئله به هزار دلیل است. میوه انبه را نمیتوان قبل از رسیدن، برداشت کرد. یعنی باید کاملا بزرگ و رسیده شوند. بیشتر انبه ها به صورت کامل از دانه ها رشد نمی کنند. بلکه به صورت پیوندی از شاخه ها و تنه رشد میکنند. در واقع امکان ندارد که از همه دانه های انبه بتوان درخت انبه گرفت.

زمانی که درختی آفت زده باشد، ساقه های خیلی جوان را قلمه می زنند؛ این کار به منظور مقاومت بیشتر ریشه ها و رشد انجام می شود. در واقع بیشتر انواع انبه‌ بسیار سرسخت هستند، یک میوه انبه کامل از دو عامل ویژه، خاک حاصلخیز و دانه بارور، به بار می آید. اجازه دهید تا انبه ها به اندازه ای که عالی و خوش رنگ شوند، رشد کنند. بنابراین، این فکر را کنار بگذارید که پرورش انبه ساده است و می توانید سریع آن ها را بعد از جوانه زدن برداشت کنید.