نهال انجیر (نهالستان جلیلی)

نهال انجیر:

انجير ( Ficus carica   )  گياهي از خانواده Moraceae  كه در نهالستان گلهاي نر و ماده آن جدا از هم و به صورت فشرده در روي قسمت داخلي محور گل آذين واقع شده اند. از نظر گياه شناسي و در نهالستان انجير ميوه مركب است.

يعني مجموعه اي از ميوه هاي كوچك خشك در سطح داخلي يك نهنج آبدار گوشتي قرار گرفته است.

ميوه انجير يكي از ميوه هاي بهشتي است كه مسلمانان براي اين گياه احترام و ارزش بسیاری قائل هستند و در قرآن كريم در ابتداي سوره مباركه تين به اين گياه نیز قسم ياد شده است .

نهالستان

نهال انجير از گياهان خزان دار نيمه گرمسيري است. كه زمستان هاي ملايم همراه با بارندگي هاي پراكنده و تابستان هاي گرم را ترجيح مي دهد. ويژگي هاي خاص درخت انجير و مقاومت آن در مقابل بعضي عوامل نامساعد محيطي مخصوصا” شوري خاك باعث شده كه اين درخت با ارزش به طيف وسيعي از شرايط آب و هوایي و خاكي سازگار باشد.

نهال انجير تا سيصد سال عمر نموده و تا ارتفاع 15 متر هم رشد و نمو مي كند. ميوه ی انجير مقوي و نيروبخش بوده و بهترين غذائي است كــه مي تواند در بهبود افرادي كه بدليل بيماري طولاني دچار ضعف بنيه شده اند موثر واقع گردد.

همچنين ميوه انجير بعنوان ماده داروئي در بهبود وضع بيماراني كه داراي يبوست و بواسير و نقرس و قولنج مي باشند تجويز ميشود.

در طب جديد از ميوه آن شربتي بنام فيجن تهيه شده كه براي رفع يبوست بكار ميرود . ميوه ی انجير بصورت خشك ، تازه ، كمپوت ، مربا ، آرد ، قهوه ، الكل و مارمالاد به مصرف مي رسد.