نهال گلابی

توسط
در نهالستان

نهال گلابی:

نهالستان/

درخت گلابی اروپایی Pyrus communis به خانواده Rosaceae تعلق دارد و بومی نواحی ساحلی و یا معتدله از نواحی غربی قاره اروپا، شمال آفریقا و نواحی مختلفی در سراسر آسیا است. گلابی درختی است گلدار از خانواده گل سرخیان می‌باشد دارای حدود ۳۰ گونه است. گلابی معمولی یا اروپایی از گونه communis می‌باشد و کشیده بوده و دارای دانه‌های سنگین است. بلندی درخت ۲۰ تا ۳۰ متر است و بر روی تنه و شاخه‌های آن پوستی ضخیم با ترک‌های طولی کشیده شده است. برگ‌های آن نازک همراه با دمبرگ بلند هستند. گلبرگ‌ها به رنگ سفید تا صورتی روشن و میوه آن کروی کشیده است.

گیاهشناسی:

گلابی درختی میباشد گلدار از خانواده ی گل سرخیان که دارای حدود ۳۰ گونه است. گلابی معمولی یا اروپایی از گونه communis می‌باشد و کشیده بوده و دارای دانه‌های سنگین میباشد.

بلندی درخت ۲۰ تا ۳۰ متر میباشد و بر روی تنه و شاخه‌های آن پوستی ضخیم با ترک‌های طولی کشیده شده است. برگ‌های آن نازک همراه با دمبرگ بلند هستند. گلبرگ‌ها به رنگ سفید تا صورتی روشن و میوه آن کروی کشیده است.

اکثر ارقام گلابی اروپایی شاخه‌هایی بدون خار دارند، اما بر روی شاخه برخی از نمونه‌های این گیاه خار‌های کوچکی مشاهده می‌شود. برگ‌ها ۱۲-۲ سانتیمتر طول دارند و حاشیه برگ‌ها می‌تواند صاف و یا دندانه‌دار باشد.

ارقام گلابی:

درخت گلابی گونه‌ها و همچنین ارقام و انواع دو رگه ی مختلفی دارد که در اندازه درخت، شکل تاج، شکل و رنگ میوه و زمان رسیدن میوه تفاوت‌هایی با هم دارند. P.communis که با نام عمومی گلابی اروپایی شناخته می‌شود متداولترین گونه این گیاه در کشت و پرورش است.

P. pyrifolia با نام گلابی آسیایی (چینی) شناخته می‌شود که میوه‌هایی تا حدودی گرد و شبیه سیب دارد و به همین دلیل گاهی با نام گلابی سیب شکل نیز معرفی می‌شود

P.serotina با نام گلابی شرقی شناخته می‌شود.

P.ussuriensis که بومی سیبریه است و با نام گلابی سیبریایی شناخته می‌شود که میوه‌هایی بدون مزه تولید می‌کند و بیشتر در مبحث پیوند زنی گلابی‌ها و به عنوان پایه کاربرد دارد.

از ارقام مهم گلابی ایرانی می‌توان گلابی درگزی، گلابی اسپادانا، گلابی وحشی، گلابی نطنز، گلابی شاه میوه و گلابی بیروتی را نام برد.

نیاز‌ها:

آبیاری: سال اول پس از کاشت می‌بایست آبیاری درخت جوان با نظم و ترتیب و به شکل عمیق انجام بشود تا سیستم ریشه به خوبی گسترده و مستقر شود؛ بنابراین در طی فصل رشد هر هفته دو بار می‌توان نسبت به آبیاری این درختان اقدام کرد. آبیاری درختان بالغ را نیز می‌توان با فواصل بیشتری انجام داد. آبیاری بیش از اندازه و ماندگاری رطوبت در خاک موجب زرد شدن برگ‌ها و ریزش آنان و پوسیدگی طوقه این گیاه خواهد شد. از طرفی آبیاری نامناسب و کم گیاه نیز موجب خشکی نوک و حاشیه برگ‌ها، پژمردگی عمومی گیاه، ریزش غنچه‌ها و عدم شکل گیری میوه و یا ریزش میوه‌ها در مراحل اولیه رشد می‌شود.
این پست توصیه می شود

نظرات